کسانی که با سیستم سیاسی امریکا آشنا هستند می دانند که کشاورزان امریکایی دارای لابی قدرتمندی در امریکا هستند. به همین دلیل است که کشاورزان در امریکا از دولت یارانه می گیرند. کنگره امریکا همین سال گذشته لایحه کشاورزی را تصویب کرد که بر اساس آن دولت به کشاورزان در 5 سال آینده 288 میلیارد دلار یارانه پرداخت خواهد کرد. اینکه این یارانه باید به کشاورز پرداخت شود یا خیر بحث جداگانه ای است.
کشاورز ایرانی اما، جامعه ای بی صداست. دولت و مجلس در ایران عملا نماینده طبقه متوسط شهری و کارمندان است. حتی وزارت کشاورزی در ایران بیشتر نماینده همین طبقه متوسط شهری و کارمندان است تا کشاورزان. آیا شنیده اید که وزیر کشاورزی از گران شدن کالاهای کشاورزی دفاع کند؟ خیر. آیا شنیده اید که وزیر کشاورزی بر علیه موانع صادرات آزاد محصولات کشاورزی صحبت کند؟ خیر. آیا شنیده اید که وزیر کشاورزی به دولت اعتراض کند که قیمت پرداختی دولت به کالاهای کشاورزی مانند گندم زیر قیمت جهانی است؟ خیر. نه اینکه دولت به هیچ کشاورزی کمک نمی کند، تصویر بالا گویاست که دولت ایران به بعض کشاورزان کمک هم می کند.! (تصویر از الف)
یک نوع حمایت دولت از کشاورزان که تقریبا در کشورهای صنعتی و امریکای لاتین مرسوم است حمایت دولت از کشاورزان بعد از حوادث طبیعی است. یکی از دلایل حمایت آن است که حوادث طبیعی باعث ایجاد فقر موقت می شود که اگر از کشاورز حمایت نشود این فقر موقت به فقر دائم تبدیل می گردد. سرمای شدید سال گذشته در ایران یکی از این بلایای طبیعی است که باعث سوخته شدن بسیاری از باغات کشاورزی شده است. (تا آنجا که من می دانم تمام باغات انار کاشان ،که شهر من است، سوخته اند. مطمئنا در شهر های دیگر هم کشاورزان به همین بلا دچار شده اند.) لازم است دولت به کشاورزان آسیب دیده از سرمای سال گذشته به صورت سخاوتمندانه کمک کند. و گر نه صنعت محصولات باغی در کشور در معرض نابودی قرار می گیرد.
کشاورز ایرانی اما، جامعه ای بی صداست. دولت و مجلس در ایران عملا نماینده طبقه متوسط شهری و کارمندان است. حتی وزارت کشاورزی در ایران بیشتر نماینده همین طبقه متوسط شهری و کارمندان است تا کشاورزان. آیا شنیده اید که وزیر کشاورزی از گران شدن کالاهای کشاورزی دفاع کند؟ خیر. آیا شنیده اید که وزیر کشاورزی بر علیه موانع صادرات آزاد محصولات کشاورزی صحبت کند؟ خیر. آیا شنیده اید که وزیر کشاورزی به دولت اعتراض کند که قیمت پرداختی دولت به کالاهای کشاورزی مانند گندم زیر قیمت جهانی است؟ خیر. نه اینکه دولت به هیچ کشاورزی کمک نمی کند، تصویر بالا گویاست که دولت ایران به بعض کشاورزان کمک هم می کند.! (تصویر از الف)
یک نوع حمایت دولت از کشاورزان که تقریبا در کشورهای صنعتی و امریکای لاتین مرسوم است حمایت دولت از کشاورزان بعد از حوادث طبیعی است. یکی از دلایل حمایت آن است که حوادث طبیعی باعث ایجاد فقر موقت می شود که اگر از کشاورز حمایت نشود این فقر موقت به فقر دائم تبدیل می گردد. سرمای شدید سال گذشته در ایران یکی از این بلایای طبیعی است که باعث سوخته شدن بسیاری از باغات کشاورزی شده است. (تا آنجا که من می دانم تمام باغات انار کاشان ،که شهر من است، سوخته اند. مطمئنا در شهر های دیگر هم کشاورزان به همین بلا دچار شده اند.) لازم است دولت به کشاورزان آسیب دیده از سرمای سال گذشته به صورت سخاوتمندانه کمک کند. و گر نه صنعت محصولات باغی در کشور در معرض نابودی قرار می گیرد.
۵ نظر:
salam.man moshtarake feede shoma hastam, be eghtesad alaghemandam va az matalebetoon estefade mikonam.
mikhastam faghat tashakor konam, na baraye in post, baraye tamamesh.
bebakhshid, in computere jadide ma hanooz keyboarde farsi nadare.
movafagh bashid
خیلی ممنون از لطف شما.
واقعا باعث دلگرمی شدید.
جالب توجه بود.
با تشکر.
ممنون از کامنت.
سلام جناب دکتر
من اهل ساوه ام. پدرم دو قطعه باغ انار دارد به وسعت یه هکتار. سال گذشته سرما تمام درخت ها رو از بین برد و مجبور شدیم همه رو کف بر کنیم.
دولت محترم هیچ کمکی هم نکرد حتی یه شاهی. پدربزرگم از ملاک بزرگ شهر بود و ما هم وضع مالی خوبی داریم و نگه داشتن باغ صرفا به دلیل علاقه خانوادگی به باغ و اون عصرهای بهار و تابستونه که میری توی باغ میشینی و لذت میبری ولی خیلی ها بعد سرمازدگی باغ هاشون رو دست نزدن تا از بین رفت.
خیلی وقته که باغداری در شهر ما درآمد حساب نمیشه. مثلا فکر میکنید ما از باغ یه هکتاریمون چقدر درآمد داریم؟ درآمد خالصش سالی 300 تا 400 هزارتومانه.
مساله دیگه توسعه افسار گسیخته شهره که حاشیه اش به همین باغات انار هم رسیده. در چند سال اخیر بیشتر باغدارا؛ باغهاشون رو خشک کردن یا گندم و جو کاشتن یا اینکه بیشتر به صورت قولنامه ای فروختن. مردم روستا هم اومدن و این زمینا رو خریدن و قاچاقی ساختن و ساکن شدن. این سرما هم مزید به علت شد تا باغهای بیشتری از بین بره.
اون معدود باغدارایی که نزدیک حاشیه شهر هنوز هستن هزارتا مشکل دارن.
فاضلاب این خونه ها وارد نهرهایی میشه که آب رو به باغات میارن و زمستون که موتورهای آب که آب باغات رو تامین میکنن خاموشن، بوی این فاضلاب کاملا اذیت میکنه و ثانیا آبیاری باغ با آب آلوده در بهار و تابستون هم که بهداشتی نیست.
مساله دوم ناامنیه. الآن که ما تا سه سال آینده محصول نداریم ولی قبلا باید از مهرماه تا چیدن یا اجاره دادن باغ انار چهار چشمی مراقب باغت بودی وگرنه هر دفعه میبینی به باغت دزد پاتک زده و بیست هزار تومانی انار دزدیده.
من آینده بدی برای این باغات انار حاشیه شهر میبینم. احتمالا چند سال دیگه کلا همگی تبدیل بشن به مناطق مسکونی و خود ساوه دیگه اناری نداشته باشه و میمونه دهات اطراف.
سرتون رو درد اوردم. ببخشید
ارسال یک نظر