۱۳۸۸ آبان ۲۴, یکشنبه

میلیاردها دلار پول ساختن در شرایط رکودی

در نیویورک، یک شرکت سرمایه گذاری هست به اسم پوالسون و کو، که رئیسش کسی هست به نام جان پوالسون. این آقا کسی هست که اخیرا 4 میلیارد دلار ثروت برای خودش و 20 میلیارد دلار ثروت برای کمپانی اش ایجاد کرده. چطوری؟ پوالسون در زمانی که مسکن امریکا در حال رونق شدید بود بر علیه روند بازار مسکن به اصطلاح خودمونی شرط بست. نکته ای که ما ایرانیها شاید کمتر بفهمیم اینه که در امریکا و کشورهای توسعه یافته دیگه، وقتی که شما می فهمید که قیمت یک چیز مثلا سهام یا طلا بیش از اندازه بالاست و در آینده قیمت این چیز سقوط خواهد کرد، می تونید با به اصطلاح شورت کردن از این سقوط قیمت سود ببرید. به این ترتیب که مثلا مقداری طلا یا سهام قرض می گیرید (که البته برای قرض گرفتن باید پول اجاره بدین). اون رو بلافاصله می فروشید و منتظر می مونید که قیمت سقوط کنه. وقتی قیمت سقوط کنه، شما همون چیزی رو که در بازار قرض کرده بودید و فروخته بودید حالا به قیمت ارزون تر می خرید. و قرضتون رو پس می دین. البته راه های دیگه ای هم برای سود بردن در شرایطی که قیمت سقوط می کنه هست. مثل آپشن فروش خریدن. به هر حال قصه اینه که این آقا عملا بازار مسکن و بانکها رو در سالهای 2007 و 2008 شورت کرد (کاری که کرده البته یک کم پیچیده تره و اون اینه که Credit-Default Swap خریده، CDS همون چیزیه که AIG رو به خاک سیاه نشوند و عملا بیمه است.) همین آقا اخیرا آلن گرینسپن رو هم استخدام کرده. داستان این آقا واقعا عبرت آموزه. اول اینکه بالاخره کسی هست که می دونسته و به خوبی هم می دونسته که داره چه اتفاقی داره می افته. حالا دوستان ممکنه که دوباره اعتراض کنند ولی واقعیت اینه که بدنه اقتصاددونها از پیش بینی این اتفاق عاجز موندن. دوم اینکه: پولی که این آقا کسب کرده از بدبختی دیگران کسب شده. بیشتر این پول همون پولی هست که از مالیات دهنده ها گرفته شده و به شرکتهایی مثل AIG پرداخت شده تا ورشکست نشن. همه هم اینو می دونن. دلیلش اینه که کارش قانونی بوده. بنابراین دولت امریکا هم هیچ کاری نمی تونه بکنه. خیلی ها هستن که از این آقا به همین علل متنفرن. اما اینجا، قانون فصل الخطابه نه سلیقه افراد. داستان پاداش های AIG رو هم اگه به یاد بیارین، در اونجا گر چه دولت امریکا سهام دار عمده AIG شده بود اما مجبور بود پاداشهای میلیونی کارمندان شرکت رو طبق قرارداد بپردازه. از رئیس جمهور امریکا گرفته تا تقریبا تمام اعضای مجلس نمایندگان و سناتورهای امریکایی مدام اومدن تو تلویزیون و رادیو که آقا، این خیلی مسخره است که این پولهای میلیون دلاری داره به افرادی داده می شه که اقتصاد رو به خاک سیاه نشوندن. اما هیچ غلطی نتونستند بکنند و مجبور شدن پاداشها رو بپردازن. حکومت قانون، دموکراسی و سرمایه داری پر از ایراد و اشکالند. اما واقعیت اینه که از هر سیستم دیگه ای به مراتب بهتر کار می کنن. با همه این ایرادها، به عدالت هم، از هر سیستم دیگه ای که بشر تجربه کرده، نزدیکترند.

۸ نظر:

عباس خلیلی گفت...

سلام من کارمند بانک هستمو خیلی دلم میخواهد دررابطه با خدمات بانکی در اروپا و آمریکا اطلاعات کاملی داشته باشم . آیا میشود یک سایت یا وبلاگ اروپایی را به من معرفی کنید . با تشکر

Shaffaf گفت...

وقتی موئده پرداخته قرض میشه باید مثلا همون طلایی رو كه گرفتی پس بدی یا اینکه باید به قیمتی كه روز اول خریدی حساب کنی و قرضت رو پس بدی ؟
اگر قرار باشه كه قرضت به تاریخه روزهای رکود بدی خوبه ولی اگر قرار باشه به همون تاریخی كه قرض گرفتی(روزهای گرونی) پرداخت کنی كه عملا شکست به حساب میاد .
میشه بیشتر توضیح بدین

حجت قندی گفت...

طلا رو وقتی قرض می گیری که گرون بوده، مثلا 1000 دلار. فوری می فروشی. بعد صبر می کنی تا قیمت طلا کم شه، مثلا 500 دلار. حالا طلا می خری و قرضت رو پس می دی.

Shaffaf گفت...

خوب این كه باعث بیچارگی اون شرکتی میشه كه قرض داده.
مگه اینجور نیست؟
در ضمن من بلوگ شمارو همیشه دنبال میکنم و خیلی عالیه
مرسی

صادق الحسینی گفت...

حجت جان من نفهمیدم چرا می گی پولی که به ای آی جی و غیره پرداخت شده از خزانه به عنوان کمک به جیب این آقا رفته!
این پول نیست که به جیب ایشون رفته، ایشون هم مسئول بدبختی هیچکس نیست. بلکه ایشون روی یک دارایی یک پیش بینی کرده و پیش بینی اش درست از آب در اومده! مگر در بازار سهام وقتی شما چیزی رو می خری بعد قیمتش می ره بالا یا وقتی چیزی رو فیوچرزش یا آپشنش رو برای بالارفتن یا پایین رفتن قیمت در آینده می خری، عملا باعث از بین رفتن فرصت برای بقیه نشدی؟ مگر خیلی از بازارها و بازی های اقتصادی جمع صفر نیستند؟ بالاخره یکی سود می کنه یکی هم ضرر و اینکه کسی سود رو تشخیص داده تقصیر کسی نیست.
من حدسم این است که تو هم با این مطالب همنظری. اما چون احساس کردم که پستت این رو نمی رسونه قلمی کردم.

حجت قندی گفت...

آقای خلیلی
کلمه Banking رو در ویکی انگلیسی سرچ کنید کلی اطلاعات و منابع اونجا هست.

حجت قندی گفت...

صادق جان، درست می گین شما. ولی انجه که در امریکا گفته می شه و خیلی هم بیراه نیست اینه که این اقا این فاکتور مهم رو در نظر نگرفته که خود این بانک هم ممکن بود که ورشکست بشه. اگه ای آی جی ورشکست می شد این آقا هم پولش رو از دست می داد. حالا دولت اومده از پول مالیات دهنده بدبخت ورداشته تا جلو ورشکستگی ای آی جی رو بگیره. یک مقدار زیادی از این پول رفته تو جیب بانکهایی مثل گلدمن و این آقا. خوب مالیات دهنده از دولت می پرسه که آقا ما که نفهمیدیم چرا ای آی جی باید بیش از 100 میلیارد می گرفت فقط این رو فهمیدیم که مقدار عظیمی از این پول رفته تو جیب گلدمن و این اقا. پذیرفتن این خیلی سخته.

عباس کریم زاده گفت...

از مطالب جنابعالي بهره مند مي شويم
وبلاگ منhttp://www.karimzadeh-abbas.blogfa.com/