کمبود چپی های عاقل در ایران

اکثر اتحادیه های کارگری امریکا چپی اند. بسیاری از کارگران امریکا هم چپی هستند و بسیاری از آنها مخالف جهانی شدن. چرا؟ چون بسیاری از شرکتهای امریکایی ترجیح می دهند که خط تولید خود را به چین منتقل کنند که حقوق کارگران کمتر است و درآمد آن شرکتها بیشتر. کارگر امریکایی امنیت شغلی خود را در خطر می بیند پس مخالف جهانی شدن است. کارگر چینی اما، اگر مخالف جهانی شدن باشد احمق است زیرا که برنده جهانی شدن کارگر چینی است. فلسفه مخالفت با جهانی شدن در ایران از غرب می آید بدون آنکه دلیل این مخالفت را بداند. چرا وجود این فلسفه در ایران خطرناک است؟ به این دلیل که ایران کشور بسته ای است و سرمایه گذاری خارجی با تهدید ترس از خارجی روبروست. سرمایه گذاری خارجی که می تواند اشتغال ایجاد کند با مخالفت چپی هایی روبروست که مدعی حمایت از کارگرند. مثال دیگر قانون کار است. یک گروه از این قانون سود بسیار برده است: آنهایی که به اصطلاح در استخدام رسمی دولتند. این گروه یک کلوپ ایجاد کرده است. اخراج افراد از داخل کلوپ به دلیل وجود قانون کار غیر ممکن است و به دلیل موانع ایجاد شده برای استخدام رسمی(توسط اعضای کلوپ!!) ورود به این کلوپ هم غیر ممکن است. حال دانشجوی چپی را در نظر بگیرید که برای حفظ قانون کار خود را به آب و آتش می زند. دانشجوی چپی به جای آنکه در فکر ایجاد قانون کاری باشد که منافع او را در آینده حفظ کند برای حفظ کلوپی می جنگد که خود عضو آن نیست. چپ ایران به کمی تعقل محتاج است. ووووو