هائیتی، هائیتی

کشور هائیتی فقیرترین کشور قاره امریکاست. بیش از ده هزار نهاد کمک کننده و خیریه در هائیتی حضور دارند (آمار قبل از زلزله). بیل کلینتون مامور رسمی سازمان ملل در کمک به هائیتی است ... و سرانه کمک به هائیتی یکی از بالاترین ها در جهان است... یکی از دلایل حضور گسترده این همه نهاد و این همه کمک نزدیکی به امریکاست. توزیع این همه کمک، و این همه پروژه عمرانی خیریه اما، کمک عمده ای به کاهش فقر در هائیتی نکرده است.

در برابر هائیتی، چین را در نظر بگیرید. به طور تاریخی، چین کمک های بسیار کمی برای کاهش فقر از خارج دریافت کرده است. چین اما، یکی از موفقترین تجربه های تاریخی در کاهش فقر به شمار می آید. مقاله ای میخواندم که در آن کاهش فقر در چین را به طور عمده به کاهش مالیات بر کشاورزان و تعدیل قیمت های کالاهای کشاورزی نسبت می داد. گر چه و مطمئنا، کاهش مالیات بر کشاورزان بدون رشد بخش های دیگر اقتصاد ممکن نیست. اگر کسی رشد اقتصادی چین را عامل کاهش فقر بداند به بیراهه نرفته است.

نکته دیگر اینکه، در طرف دیگر جزیره ای که هائیتی در آن واقع شده است جمهوری دومینیکن است. تفاوت عملکرد اقتصادی این دو کشور که مردم آن از همه نظر شبیه اند بسیار شگفتی آفرین است. هر کس که فقر مطالعه می کند باید نظری به هائیتی به عنوان کشوری بیندازد که این همه مبارزه با فقر در آن با شکست مواجه شده است.