ثروت یک کشور نشانه توسعه یافتگی نیست

در دنیا کشوری هست با مشخصات زیر:

1. تا سال 1995 این کشور یکی از فقیرترین کشورهای جهان بوده است.
2. تولید ناخالص داخلی این کشور در سال 1997 بیش از 105 درصد رشد کرده است. توجه کنید که نقطه ای بین این اعداد وجود ندارد!
   
3. درآمد سرانه این کشور در سال 2006 بیش از درآمد سرانه امریکا بوده است.
4. در سال 2006 چهارمین کشور ثروتمند دنیا بوده است.(برحسب درآمد سرانه. منبع ویکی پدیا)
   
5. تخمین درآمد سرانه این کشور در سال 2008 آسان نیست اما احتمالا بیش از دو برابر درآمد سرانه امریکا خواهد بود.

فکر نمی کنم که اسم این کشور را حدس زده باشید پس اجازه بدهید چند نکته دیگر نیز درباره این کشور بگویم. نکات زیر مربوط به نیمه خالی لیوان این کشور است.

1. رتبه این کشور از نظر توسعه انسانی 121 از بین 177 کشور است. برای مقایسه رتبه ایران 94 و ایسلند و نروژ اول و دوم هستند. مشاهده می کنید که توسعه انسانی این کشور بسیار پائینتر از کشورهایی است که درآمدی در حد این کشور دارند. به عبارت دیگر وضعیت آموزش و وضعیت بهداشت در بیش از 110 کشور که درآمدی کمتر از این کشور دارند از وضعیت آموزش و بهداشت در این کشور است.
2. این کشور در بقیه شاخصهای مربوط به توسعه هم وضعیت بهتری ندارد.
3. امید به زندگی در بدو تولد در این کشور 50 سال است که از این نظر رتبه 159 بین 177 کشور را دارد. امید به زندگی در ژاپن 82 سال (رتبه اول) و در ایران 70 سال (رتبه 97)است.
4. 57 درصد مردم به آب سالم دسترسی ندارند و بسیاری از مردم از برق ندارند.
5. اکثر مردم این کشور بسیار فقیرند و در وضعیت بسیار بدی زندگی می کنند.

نام این کشور گینه استوایی است. Equatorial Guinea کشور کوچکی در افریقا با جمعیتی کمی بیش از نیم میلیون نفر و دیکتاتوری که از سال 1979 بر مردم حکومت می کرده است.
وچرا این کشور با این همه مردم فقیرش یک شبه به چنین ثروتی دست یافته است؟
دلیلش کشف نفت در این کشور در سال 1997 و افزایش تولید مداوم نفت از آن پس بوده است.

پ. ن. آمارهای مربوط به درآمد کشورهای نفت خیز به دو دلیل چندان قابل اعتماد نیستند. اولا در اغلب این کشورها آمار چندان جدی گرفته نمی شود و آمار به وسیله آدمهای سیاسی دستکاری می شوند. وثانیا درآمد این کشورها به دلیل تغییرات شدید قیمت نفت در سالهای اخیر به شدت در حال تغییر است به طوری که آمار سال گذشته آماری بسیار کهنه است. به عنوان مثال، تولید ناخالص داخلی قطر در سال گذشته در حدود 75000 دلار ذکر میشود درصورتیکه درآمد سرانه از صادرات نفت و گاز این کشور در این سال بیش از 95000 دلار بوده است. آمار مربوط به کشور گینه استوایی هم همین حالت را دارد.