۱۳۹۱ مرداد ۱۷, سه‌شنبه

چگونه یک صنعت داخلی را نابود کنیم؟

مراحل نابودی یک صنعت:
1- وقتی ارز گران می شود، ارز مسافرتی بدهیم مردم بروند دوبی و آنتالیا حال کنند، اما یادمان برود که دان مرغ وارد کنیم.
2-هزینه تولید مرغ به دلیل گرانی دان مرغ اضافه می شود.
3- قیمت مرغ اضافه می شود چون هزینه آن بالا رفته است، مامور می فرستیم گردن تولید کننده و توزیع کننده بدبخت را بگیرد.
4- تولید داخلی ریسکی می شود. کمبود بیشتر می شود. فشار بر تولید کننده و توزیع کننده را زیادتر می کنیم.
5- مرغ هنوز هم گران است. ارز ترجیحی داریم. می دهیم با ارز ترجیحی (که تولید کننده مرغ اصلا به آن دسترسی ندارد) هزاران تن مرغ از خارج وارد کنند یا خودمان وارد می کنیم. ( به خبر واردات حدود 20 هزار تن مرغ از کشور ترکیه و 8 هزار تن مرغ منجمد از کشور برزیل توجه کنید.)
6- به همین طریق زحمت کشیده، مزیت نسبی برای تولید کننده خارجی ایجاد می کنیم.
7- یکی دوسالی که این سیاست را ادامه دهیم، کل صنعت مرغ را صادر کرده ایم به برزیل و ترکیه. زحمت کشیده ایم صنعت مرغ داخلی را نابود کرده ایم.
به این می گویند مدیریت جهانی.


۲ نظر:

ناشناس گفت...

من فکر می کنم ارزش دلار باید به قیمت واقعی خود برسد که طبق روش نرخ تورم در بهار 91 برابر 2884 براورد شده است تا صادر کنندگان بتوانند در خارج کشور رقابت کنند.از وارد کنندگان مواد اولیه هم با دادن یارانه حمایت کنیم در کل من فکر می کنم دولت نباید دخالت کند و اجازه بدهد تا عرضه و تقاضا قیمت ها را تعیین کند مشکلی که الان وجود دارد این است که دولت جو روانی بدی را برای تولید کننده بوجود اورده و تولید کننده علی رغم اینکه سیگنال گران شدن مرغ را دریافت کرده اما عملا با بگیر و ببند ها و عدم قطعیت موجود به سمت تولید نمی رود تا با زیاد شدن عرضه قیمت مرغ به تعادل برسد
در کل هیچ راهی بجز رساندن دلار به ارزش واقعی و کمک به واردکنندگان مواد اولیه و عدم دخالت دولت در بازار نمی بینم.

حجت قندی گفت...

ناشناس:
من با همه گفته های شما موافقم. فقط اعتقاد به چیزی به اسم ارزش دلار به قمیت واقعی ندارم. قیمت واقعی مبادله ارز یک مفهوم تئوریک هست برای مقایسه تورم دو کشور و نه معیاری برای تعیین نرخ ارز.