یک مشکل تحریم های اخیر این است که برداشت تحریمها بسیار مشکل است. اگر تجربه گذشته معیاری برای پیش بینی آینده باشد، تحریمها برای مدت طولانی باقی خواهند ماند، حتی اگر توافق نیم بندی بین ایران و غرب صورت گیرد. اما مشکل تحریم نفتی از مقوله دیگری است. مشکل ایجاد تحریم این بود که بسیاری از پالایشگاههایی که نفت ایران را می خریدند، برای سوئیچ کردن از نفت ایران به نفت کشورهای دیگر به زمان نیاز داشتند. اگر تحریمها برداشته شوند، دوباره پالایشگاهها، برای تجهیز و آماده کردن خود، نیاز به زمان و سرمایه خواهند داشت و سوال این است که چند تا از این پالایشگاهها در فضای ریسکی که همراه خرید نفت ایران می آید حاضر به سرمایه گذاری و صرف زمان برای این تغییر خواهند بود؟ به همین دلیل، اگر توافقی هم صورت گیرد، که با فضای کنونی شانس توافق چندان هم خوب نیست، زمان زیادی طول خواهد کشید که زندگی اقتصاد به روال عادی خود باز گردد.
۱ نظر:
قطعا همین طور است و به موضوع مهمی در این مطلب اشاره شده است
به همین خاطر است که زیر بنای یک اقتصاد خوب ، ثبات سیاسی در یک کشور می باشد
معمولا به کلمه تحریم همانند یک کلید برق نگاه می شود: روشن و تنها با یک فشار خاموش. در حالی که اینگونه نیست و برای روشن شدن مجدد موتور اقتصاد باید زحمات زیادی کشیده شود. هنوز تن مان داغ است و نمی فهمیم که این تحریم ها چه بلایی بر سر اقتصادمان آورده است. آیندگان خواهند فهمید...
ارسال یک نظر