نکته اول: بررسی تاثیر بحران اروپا بر قیمت نفت بسیار سخت است. اگر یک مطلب درست درباره قیمت نفت بتوان گفت آن مطلب این است که مدلی برای پیش بینی قابل قبول قیمت نفت موجود نیست. با وجود این، متخصصین اقتصاد نفت، بانکهای سرمایه گذار، و شرکتهایی و کشورهایی که منافعشان به نوعی به نفت گره خورده سعی خود را می کنند که تا حدودی تغییرات نفت را پیش بینی کنند.
نکته دوم: بانک جی پی مورگان اخیرا گزارشی از تاثیر بحران اروپا بر اقتصاد امریکا منتشر کرده است که بعضی از تاثیرات آن منفی (به معنی تاثیر منفی بر اقتصاد امریکا) است و بعضی مثبت. یکی از نکات منفی این است که ارزش سهام در امریکا بین 1 تا 2 هزار میلیارد دلار کاهش خواهد یافت که باعث کاهش مصرف و در نتیجه کاهش رشد اقتصادی خواهد شد. نکته منفی دیگر این است که صادرات امریکا به اروپا کاهش خواهد یافت. یک تاثیر مثبت این است که قیمت نفت کاهش خواهد یافت و مصرف کننده امریکایی 30 میلیارد دلار پول بیشتر خواهد داشت که کالاهای دیگر را مصرف کند.
نکته سوم: اگر فرض کنیم که کارشناسان این بانک کار خود را به بهترین نحو ممکن انجام داده اند، انوقت می توان کاهش درآمد نفت ایران را بر اساس پیش بینی آنها تخمین زد. یک محاسبه ساده (با توجه به نسبت مصرف نفت در امریکا و صادرات نفتی ایران) نشان می دهد که ضرر ایران از صادرات نفت بین 3 تا 4 میلیارد دلار خواهد بود.
توجه به این نکته لازم است که تایید این ضرر بر صادرات نفتی دشوار است.
نکته دوم: بانک جی پی مورگان اخیرا گزارشی از تاثیر بحران اروپا بر اقتصاد امریکا منتشر کرده است که بعضی از تاثیرات آن منفی (به معنی تاثیر منفی بر اقتصاد امریکا) است و بعضی مثبت. یکی از نکات منفی این است که ارزش سهام در امریکا بین 1 تا 2 هزار میلیارد دلار کاهش خواهد یافت که باعث کاهش مصرف و در نتیجه کاهش رشد اقتصادی خواهد شد. نکته منفی دیگر این است که صادرات امریکا به اروپا کاهش خواهد یافت. یک تاثیر مثبت این است که قیمت نفت کاهش خواهد یافت و مصرف کننده امریکایی 30 میلیارد دلار پول بیشتر خواهد داشت که کالاهای دیگر را مصرف کند.
نکته سوم: اگر فرض کنیم که کارشناسان این بانک کار خود را به بهترین نحو ممکن انجام داده اند، انوقت می توان کاهش درآمد نفت ایران را بر اساس پیش بینی آنها تخمین زد. یک محاسبه ساده (با توجه به نسبت مصرف نفت در امریکا و صادرات نفتی ایران) نشان می دهد که ضرر ایران از صادرات نفت بین 3 تا 4 میلیارد دلار خواهد بود.
توجه به این نکته لازم است که تایید این ضرر بر صادرات نفتی دشوار است.
۵ نظر:
سلام:
تا جایی که به یاد دارم، صاحب چاه نفت در امریکا مالک زمینی بود که چاه در آن قرار داشت. آیا الان هم همین گونه است؟ به عبارت دیگر مالک نفت امریکا کیست (در مقایسه با ایران که گویا (!) مردم مالک نفت اند)؟ آیا مالکیت هنوز با زمینی که روی آن چاه می زنند یا به مخزن طبیعی زیر زمینی که ذخیره نفت در آن قرار دارد تعریف می‌شود؟
در مورد چاههای نفتی که در اقیانوسها کشف می‌شود چه؟ مثلا همین نفتی که از چاه BP در حال نشت است، در ابتدا و قبل از کشف نفت مالک آن قسمت از اقیانوس که بود و چطور به دست BP رسید؟
سپاس
بابک عزیز:
اگر ملک خصوصی باشد بله. اما آن قسمتی که ملک عمومی تلقی می شود مانند دریا متعلق به دولت تلقی می شود.
حالا دولت فدرال صاحب نفت است يا ايالت مثلا لويزيانا؟
یک کم تحقیق بیشتر می خواد که جواب سوال شما رو بدم. اینو فعلا همینجوری قبول کن. فکر کنم یه جورایی هر دوش هست. مثلا توی الاسکا، هر الاسکایی سالانه بیش از دو هزار دلار حق رویالتی نفت می گیره. دولت فدرال هم حق گرفتن رویالتی رو در زمین یا آبی که متعلق به اون هست داره.
سپاس
ارسال یک نظر