یک مشکل تحریم نفتی جدید بر علیه ایران این است که نفت باید به پالایشگاهها فروخته شود. فرآورده های نفتی مثل بنزین اما می تواند به مشتری نهایی فروخته شوند. پالایشگاهها معمولا به دولتها و شرکتهای بزرگ وابسته اند که تعدادشان به اندازه کافی زیاد نیست. پیدا کردن مشتری نهایی کالاهای نفتی آسانتر است. اگر ایران می توانست نفتش را پالایش کند، به سهولت بیشتری می شد تحریمها را دور زد.
۶ نظر:
درود
این حالتی که شما گفتید اگر تحریم مالی برقرار باشد فایده ای ندارد چون پولی قابل انتقال نیست.
حالا اگر این پول همانگونه که هند میگوید به صورت طلا به ایران داده شود با این طلا چه می شود کرد.
آیا دولت هدفش از افزایش قیمت سکه تشویق مردم به پیش خرید بانک و جمع آوری نقدینگی سرگردان است و در عوض دادن طلا که قابل خوردن هم نیست به مردم
و آیا تحریم بانک مرکزی ایران توسط اروپا مانند تحریم امریکا شامل کشور های دیگر که با بانک مرکزی ایران کار می کنند میشود
و آیا گوجه جزو میوه ها است ( البته این شوخی بود برای شیرین کردن کام تلخ ما از این تحریمها)
ساسان:
اتفاقا من فکر می کنم که با وجود تحریم مالی، فروش گازولین بسیار راحتتر از فروش نفت است. چون می توان حتی آن را سر مرز فروخت.
اینکه دولت با سیاست در حال گران کردن سکه هست را هم خیلی قبول ندارم.
ما مخلص هر چه گوجه خور، میوه یا غیره:)
کاملا حرفتان صحیح است. ایجاد صنایع بالادستی و توسعه آن به صنایع پایین دستی، هم باعث اشتغال و ابادانی خواهد شدو هم سبد تنوع فروش محصولات صادراتی را افزایش خواهد داد. اما این عمل در دراز مدت اتفاق خواهد افتاد و با برنامه ریزی
اما در خصوص نطر آقا ساسان، درست است که تحریم مالی بر نقل و انتقال پول تاثیر می گذارد اما نشان داده شده است این تاثیر بر محصولات تمام شده کمتر است تا نفت خام. یعنی همیشه راه حل هایی توسط کشورهای واسطه برای انتقال پول برای کالای تمام شده وجود دارد که اهل فن و تجارت در حال استفاده از این راه ها می باشند
البته می‌دونم دارم مردم‌آزاری می‌کنم و منظور حرفتون چیز دیگریست ولی صرفاً محض شوخی:
خوب می‌شه این حرفتون رو تعمیم داد. کلاً همه چی رو خودمون تولید کنیم با کیفیت خوب دیگه چه نیازی به ارز هست اصلاً
آقا رضا محمدی:
قسمت جالب قضیه اینه که عده ای به جدیت در داخل همین فکر رو می کنن.
قسمت تلخ در واقع :(
ارسال یک نظر